Hoe hemeltergend verschrikkelijk ook, soms is afscheid het enige wat ons rest. De ruggetjes van je kinderen kriebelen, nog één keer slapen met je man, schouders en heupen verklonken aan elkaar, een kus in de ochtend, een laatste beschuitje met jam.
(Klik op het kopje boven voor de hele column)
Geef een antwoord