“Toen ik ooit de tekst ‘Daar moet een piemel in’ tikte, kon ik niet bevroeden dat die nog eens door een doventolk zou worden uitgebeeld. Toch is dat wat afgelopen week gebeurde.”
Lees de hele column hier gratis op de site van het Parool
“Toen ik ooit de tekst ‘Daar moet een piemel in’ tikte, kon ik niet bevroeden dat die nog eens door een doventolk zou worden uitgebeeld. Toch is dat wat afgelopen week gebeurde.”
Lees de hele column hier gratis op de site van het Parool
Toen we er ooit aan begonnen, wilden we voetballiefde naar het theater brengen. Daarna hebben we enorm zitten dubben. Hoe doe je dat dan? Wat wil je vertellen? Hoe zorg je dat het grappig wordt, maar ook ontroerend?
Gisteren ging ‘Ajax, mijn club’ in premiere, het stuk dat ik samen met Erris van Ginkel schreef. Ik zit nu nog na te gloeien. Een ramvol theater, veel gelach, stiltes op de juiste momenten, vlaggetjes, meezingers, mijn vader en echtgenoot met allemaal vrienden op de eerste rij, nog veel meer vrienden en lieve bekenden in de zaal, een enorm enthousiaste burgemeester van Amsterdam, en mijn co-auteur die vannacht nog op zijn Facebookwall schreef “Hebben we een hit? Ehhh. Ja. Vanavond hadden we een hit :-)”.
En dat je dan straks wéér mag. En morgenmiddag. En volgende week… Zalig.
Schrijven kan soms enorm tobben zijn. Maar de momenten dat het even gelukt lijkt, maken alles goed.
Donderdag gaat ‘Ajax, mijn club’ in premiere in de Doelenzaal in Amsterdam. Samen met Erris van Ginkel schreef ik het stuk, vanmorgen mochten we er over vertellen in het radioprogramma Spijkers met Koppen. Het fragment kun je hier terug luisteren (en excuses nog voor Yolanthe, het ontglipte me…).